ارتباط ادراک از رفتار مربی و کیفیت زندگی کاری با موفقیت عملکرد فصلی مربیان از دیدگاه ورزشکاران شرکت کننده در لیگ دوومیدانی سال 1391

چکیده: روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی از نوع کاربردی است. جامعه آماری شامل ورزشکاران شرکت کننده در لیگ دو و میدانی سال1391 می باشد که تعداد کل این ورزشکاران150 نفر می باشد. تعداد نمونه 136 نفر تعیین شد. برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده شد. با توجه به ماهیت پژوهش از چهار پرسشنامه اطلاعات فردی، مقیاس رهبری در ورزش، کیفیت زندگی کاری و بازخورد مربی (cfq)، برای جمع آوری اطلاعات و داده های تحقیق استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ بررسی شد و میزان آن در پرسشنامه سبک رهبری ( 718/0=?)، بازخورد مربی (cfq)(91/0=?)و در پرسشنامه کیفیت زندگی کاری(785/0=?) میباشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری k-s برای تعیین وضعیت طبیعی بودن توزیع داده ها استفاده شد. از آزمون های فریدمن، ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و t تک نمونه ایی برای بررسی فرضیه های تحقیق درسطح معناداری 05/0استفاده شد. یافته ها: آزمون tمستقل نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری قبل و بعد از فصل مسابقات و خرده مقیاس های آن تفاوت معنی داری وجود ندارد. رفتار های مختلف سبک رهبری با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شدند. نتیجه آزمون فریدمن معنی دار بود و نتایج نشان داد که رفتار آموزش و تمرن از دیدگاه ورزشکاران دارای بالاترین میانگین رتبه بوده و رفتارهای دموکراتیک، حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت و آمرانه در اولویت های بعدی قرار دارند. نتیجه آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین رفتار های آموزش و تمرین، دموکراتیک و بازخورد مثبت با کیفیت زندگی کاری قبل از فصل مسابقات و بین رفتار های رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک و بازخورد مثبت با کیفیت زندگی کاری بعد از فصل مسابقات ارتباط معنی داری وجود دارد. ارتباط بین رفتار های حمایت اجتماعی و آمرانه معنی دار نمی باشد. این آزمون در مورد سبک رهبری و موفقیت عملکرد فصلی نشان داد که بین هیچ یک از رفتار های رهبری مربیان و موفقیت عملکرد فصلی ارتباط معنی داری وجود ندارد. بین سبک رهبری و رفتارهای مربیان از دیدگاه ورزشکاران و موفقیت عملکرد ارتباط معنی داری وجود ندارد. بین سن ورزشکاران و کیفیت زندگی کاری قبل از فصل مسابقات و بین سن ورزشکاران و کیفیت زندگی کاری بعد از فصل مسابقات ارتباط معنی داری وجود ندارد.آزمون t تک نمونه ای برای بررسی تفاوت میانگین فرضی با میانگین مشاهده شده کیفیت زندگی قبل و بعد از فصل مسابقات انجام شد. نتایج نشان داد که بین میانگین فرضی با میانگین مشاهده شده کیفیت زندگی کاری قبل از فصل و کیفیت زندگی کاری بعد از فصل تفاوت معنی داری وجود دارد. به طور کلی با توجه به پایین تر بودن میانگین مشاهده شده از میانگین فرضی کیفیت زندگی کاری قبل از فصل مسابقات و همچنین پایین تر بودن میانگین مشاهده شده از میانگین فرضی کیفیت زندگی کاری بعد از فصل مسابقات می توان گفت کیفیت زندگی کاری ورزشکاران دو و میدانی در حد قابل قبولی قرار ندارد. بین میانگین فرضی با میانگین مشاهده شده سبک رهبری و رفتار های آموزش و تمرین، دموکراتیک، بازخورد مثبت و حمایت اجتماعی مربیان تفاوت معنی داری وجود دارد. به طور کلی با توجه به بالاتر بودن میانگین مشاهده شده از میانگین فرضی سبک رهبری مربیان و رفتار های رهبری مذکور می توان گفت مربیان از لحاظ رفتارهای رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک، بازخورد مثبت و حمایت اجتماعی از دیدگاه ورزشکاران دو و میدانی در حد قابل قبولی قرار دارند. آزمون t مستقل در خصوص تفاوت بین کیفیت زندگی کاری قبل و بعد از فصل مسابقات براساس جنسیت معنی دار است. نتایج نشان داد بین کیفیت زندگی کاری قبل ازفصل مسابقات براساس جنسیت و بین کیفیت زندگی کاری بعد از فصل مسابقات براساس جنسیت تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به بالاتر بودن میانگین کیفیت زندگی کاری زنان نسبت به مردان می توان بیان داشت که زنان از کیفیت زندگی کاری بهتری برخوردار هستند. همچنین نتایج این آزمون نشان داد که بین سبک رهبری مربیان از دیدگاه ورزشکاران براساس جنسیت و بین موفقیت عملکرد ورزشکاران براساس جنسیت تفاوت معنی داری وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: برخی رفتارهای رهبری مربیان می تواند بر کیفیت زندگی کاری ورزشکاران تأثیر بگذارد، اما ورزشکاران از کیفیت زندگی کاری مناسبی برخوردار نیستند. عوامل متعدد و گوناگونی می توانند بر کیفیت زندگی کاری ورزشکاران تأثیر بگذارند. در این میان رفتار مربی به عنوان رهبر و مرئوس ورزشکار می تواند بر کیفیت زندگی کاری ورزشکاران تأثیر گذار باشد. مربیان باید در برخورد با ورزشکاران از رفتار هایی استفاده کنند که به بهترین نحو نیاز های شعل و نیاز های ورزشکاران را برطرف نماید.